Turniej UNIHOC-a

	PA	PIAZAP	PK	PN	ZAP
PA	x	1:3	0:5	2:0	0:0
PIAZAP	3:1	x	0:0	3:0 (w.o.)	1:0
PK	5:0	0:0	x	3:2	3:0
PN	0:2	0:3 (w.o.)	2:3	x	0:3 (w.o.)
ZAP	0:0	0:1	0:3	3:0 (w.o.)	x

Regulamin
techniczny turnieju "UNIHOC-a", wliczanego do punktacji drużynowej
XXIII Spartakiady Pracowników Zakładów Azotowych "Puławy" SA

Organizator - Ognisko TKKF "Chemik"

Czas i miejsce - Turniej rozegrany zostanie w Hali Sportowej MOSiR przy ul. Partyzantów 11. Turniej rozpocznie się 06 11 2001r. Terminarz meczy podany zostanie po spotkaniu kapitanów drużyn.

Uczestnictwo - W turnieju mają prawo startu zespoły reprezentujące wydziały (zakłady, wyodrębnione spółki) Zakładów Azotowych "Puławy" SA

Sposób prowadzenia - Turniej rozegrany zostanie systemem ustalonym na spotkaniu kapitanów drużyn. Zespoły składają się z 5 zawodników (ilość zawodników rezerwowych dowolna, dopuszcza się drużynę składającą się z minimum 4 zawodników). Zmiany zawodników następują systemem hokejowym. Mecz trwa 2 X 10 minut plus 2 minuty przerwy.

Zgłoszenia - Zgłoszenia drużyn do turnieju należy składać w Ognisku TKKF "Chemik" tel. 68-92 do dnia 05 11 2001r.

Punktacja - Drużyna za zwycięstwo otrzymuje 2 pkt., za remis 1 pkt., za przegraną 0 pkt. Jeżeli dwa zespoły mają taką samą ilość punktów, to o kolejności decyduje wynik bezpośredniego spotkania. Jeżeli mecz zakończy się remisem, to decyduje lepsza różnica bramek. W przypadku zdobycia przez trzy lub więcej drużyn takiej samej ilości punktów to o miejscu drużyny decyduje lepsza różnica punktów, a w dalszej kolejności większa ilość zdobytych bramek.
W meczu finałowym w razie remisu zarządzona zostanie dogrywka, a potem rzuty karne.
Wyniki zawodów wliczane są wyłącznie do punktacji drużynowej.

Nagrody - Drużyny za zajęcie miejsc od I do III otrzymają puchary oraz dyplomy.

Postanowienia końcowe - Zebranie kapitanów drużyn odbędzie się 05 11 2001r. o godz. 13.45 w biurze Ogniska TKKF "Chemik".
Zawodników obowiązuje strój sportowy. Organizator nie odpowiada za rzeczy pozostawione w szatni.
Ewentualne odwołania powinny spływać do organizatora w terminie do 7 dni od daty ogłoszenia komunikatu końcowego konkurencji. Po upływie terminu nie będą rozpatrywane.
Prawo interpretacji niniejszego Regulaminu przysługuje wyłącznie organizatorowi.

Przepisy gry

SPRZĘT:
Kije do "UNIHOC-a" wykonane są z plastiku, zakończone korkiem. Piłka biała plastykowa o średnicy 72mm, posiada 26 otworów o średnicy 10mm. Ciężar nie przekracza 23 gram. Bramki o wymiarach 60 X 90cm.

PRZEPISY GRY:
W meczu biorą udział dwie drużyny, które składają się z 5 zawodników (ilość zawodników rezerwowych dowolna). Zmiany następują sposobem hokejowym.

Mecz trwa 2 X 10 min. plus 2 min. przerwy

Rozpoczęcie gry następuje na środku boiska. Piłeczka znajduje się pomiędzy łopatkami kijów zawodników rozpoczynających grę. Na sygnał sędziego zagarniają piłkę na własną połowę boiska. Podobnie wygląda rzut sędziowski.

Bramka zostaje zdobyta jeżeli piłka przejdzie całym obwodem linię bramkową po strzale wykonanym kijem lub odbije się od zawodnika broniącego, ewentualnie po strzale samobójczym.

Rzut karny wykonywany jest na pustą bramkę z punktu znajdującego się 7m od linii bramkowej. W przypadku gdy piłka nie doleci do bramki, odbije się od słupka lub poprzeczki lub nie trafi do bramki, drużyna przeciwko której wykonywany był rzut karny, rozpoczyna grę rzutem pośrednim (z punktu wyznaczonego przy swojej bramce).

Rzut karny podyktowany jest za:

obronę ciałem lub kijem przez zawodnika broniącego w polu bramkowym
celowe przesunięcie bramki
faulowanie, niebezpieczną grę, gdy zawodnik atakujący znajduje się w sytuacji korzystnej do zdobycia bramki

Rzut wolny pośredni podyktowany jest za:

grę wysokim kijem
popychanie, kopanie
odbicie piłki głową, ręką, ramieniem
gdy atakujący znajduje się w polu bramkowym drużyny przeciwnej i zagrywa piłkę
dwukrotne zagranie piłki nogą do własnego kija
podanie partnerowi piłki nogą lub tułowiem
wkładanie kija między nogi lub w otwór odbytowy przeciwnika
hakowanie, podbijanie uderzanie z góry kija przeciwnka
gra bez kija
obronę przez położenie lub trzymanie kija oburącz równolegle blisko podłoża boiska
obronę i zagrywanie piłki w pozycji leżącej lub klęczącej i wszystkich pozycjach podpartych
niesportowe zachowanie
przy wykonywaniu rzutu wolnego lub autu, zawodnik drużyny przeciwnej może znajdować się w odległości min. 3m

Gra dozwolona

zagranie stopą do własnego kija (można uderzyć piłkę raz stopą do własnego kija)
przyjmować piłeczkę własnym ciałem (za wyjątkiem głowy, ręki, ramienia)
gra bark w bark
zagrywanie piłki o bandę
podanie do partnera tylko kijem
gra bez bramkarza (zawodnicy posiadający piłeczkę nie mogą znajdować się w polu bramkowym)

Sędzia może zastosować karę wykluczenia z gry na 1 - 2 minuty za:

niesportowe zachowanie
grę niebezpieczną
rzucanie kija
hakowanie
celowe przesuwanie bramki

Unihokej, to jedna z najmłodszych dyscyplin sportowych, a jej zasady są bardzo proste.Nazwa tej dyscypliny jest skrótem od uniwersalnego hokeja. Jest to gra zespołowa,w której uczestniczą bezpośrednio dwie drużyny składające się z 5 osóbna boisku - 3 chłopców, 2 dziewczynki (7 zawodników rezerwowych) - drużyny dzieci. Drużyny młodzików, juniorów i seniorów grają w unihokeja z bramkarzem na duże bramki, 6 osób na boisku - drużyny jednorodne - osobno dziewczęta, osobno chłopcy (14 zawodników rezerwowych).

Celem gry jest zdobycie jak największej liczby bramek. Grę prowadzi się przy użyciu specjalnej konstrukcji kijów z tworzywa sztucznego, z lekko zakrzywioną łopatką, blendą oraz lekkiej, perforowanej piłeczki plastikowej. Wielkość bramek metalowych składanych lub stałych zależy od wieku grających. Boisko to prostokąt, w którym wyznaczona jest linia środkowa, pola bramkowe, punkty rzutów karnych i sędziowskich. Wczasie gry należy przestrzegać podstawowych zasad: nie wolno grać kijem uniesionym powyżej kolan, nie wolno też grać głową oraz przebywać i bronić w polu bramowym (gra bez bramkarza). Mecze sędziowane są przez dwóch równorzędnych sędziów.

Jest to dyscyplina sportowa o charakterze rywalizacji bezpośredniej z ograniczonym prawem kontaktu fizycznego z przeciwnikiem. Wykorzystanie przewagi wynikającej z warunków fizycznychzawodników ograniczone jest przepisami gry. Zawodnik uczestniczący w grze może być zmieniony wielokrotnie w różnych jej momentach, zawsze jednak z określonego miejsca zmian. Ze względu na charakter pracy mięśniowej oraz czynności ruchowych wykonywanych przez zawodników unihokej jest grą niezwykle dynamiczną, pod względem rozwoju cech motorycznych zaliczyć go można do dyscyplin o charakterze szybkościowo - wytrzymałościowym.

Unihokej, jak i inne gry drużynowewymaga od zawodników przede wszystkim umiejętności działań zespołowych, a niezbędnym warunkiem do odniesienia zwycięstwa jest współpraca poszczególnych jednostek, formacji i całego zespołu. Gra kształtuje zdyscyplinowanie, umiejętność opanowania przeżyć i stanów emocjonalnych, rozwija inwencję zawodnika oraz możliwość improwizacji. Uczy również szlachetnej i nieustępliwej walki, podejmowania szybkich decyzji i poczucia odpowiedzialności.

Początkowo unihokej był tylko grąrekreacyjną, rodzinną, stanowił uzupełnienie zajęć innych dyscyplin, obecnie podbija świat, wchodzi na duże areny sportowe:

w grudniu 1997 roku rozegrano Puchar Europy, w którym po raz pierwszy wystąpiła drużyna z Polski - PODHALE Nowy Targ zajmując 9 miejsce na 11 uczestniczących drużyn.

Dyscyplina rozwija się niezwykle dynamicznie i ma coraz więcej zwolenników na całym świecie. Ta atrakcyjna i widowiskowa gra stanowi również znakomite uzupełnienie specjalistycznych treningów innych dyscyplin sportu. Można ją także uprawiać w szkole w ramach zajęć wychowania fizycznego. Podstawową zaletą unihokeja jest to, że mogą w niego grać wszyscy, także osoby o mniejszej sprawności fizycznej, a nawet niepełnosprawni. Wymaga to jednak odpowiednich modyfikacji. Gra jest bezpieczna, wyzwala wiele emocji i daje grającym dużo przyjemności.

Jej uniwersalność polega miedzyinnymi na możliwości dokonywania zmian dotyczących zasad gry w zależności od umiejętności i potrzeb grających oraz na dużych możliwościach adaptacyjnych - tam gdzie nie ma sal gimnastycznych, grać można na korytarzach czy innych nawierzchniach utwardzonych.